วันพฤหัสบดีที่ 18 กันยายน พ.ศ. 2551

บารมีพระแม่ป้อง ปกพื้นธรณิน


บารมีพระแม่ป้อง ปกพื้นธรณิน
คุณหญิงวินิตา ดิถียนต์
พิมพ์ครั้งที่ ๒ /๒๕๔๗
สำนักพิมพ์เพื่อนดี
๒๒๙ หน้า ภาพประกอบ
๑๓๐ บาท


‘บารมีพระแม่ป้อง ปกพื้นธรณิน’ เป็นนวนิยายอิงประวัติศาสตร์ผลงานการประพันธ์ของ “แก้วเก้า” (รองศาสตราจารย์ ดร.คุณหญิงวินิตา ดิถียนต์) นักเขียนฝีมือชั้นครูผู้มีผลงานการเขียนทั้งนวนิยาย เรื่องสั้น เรื่องแปล และบทความมากมาย รางวัลวรรณกรรมดีเด่นจากภาครัฐและเอกชนมากถึง ๑๖ รางวัลคงเป็นเครื่องยืนยันคุณภาพได้ว่างานเขียนของท่านเป็นดังงานศิลปกรรมที่รังสรรค์ขึ้นด้วยความประณีต ละเอียดลออ และได้รับความนิยมอย่างแพร่หลาย

เรื่องเริ่มต้นด้วยด้วยปวินท์และพัตรา ตัวละครเอกของเรื่องมาไหว้พระบรมราชานุสาวรีย์ของสมเด็จพระศรีสุริโยทัย ด้วยเหตุที่หญิงสาวไปศึกษาต่อต่างประเทศเป็นเวลานานจึงไม่ทราบประวัติศาสตร์ของชาติไทยมากนัก ปวินท์จึงเล่าพระวีรกรรมของสมเด็จพระศรีสุริโยทัยให้พัตราฟัง ทั้งคู่ตกลงกันว่าจะแวะทานอาหารก่อนกลับกรุงเทพฯ เมื่อขับรถออกมาพวกเขากลับย้อนอดีตไปสู่สมัยกรุงศรีอยุธยาเพราะคำพูดที่ว่า

“เราไม่ควรจะสูญเสียสมเด็จพระสุริโยทัยไป”

ทั้งสองได้พบพระมหานาคซึ่งเป็นพระผู้เทศนาให้เหล่าเชื้อพระวงศ์ฟังและสนทนากับท่านได้เพียงเล็กน้อย จากนั้นทั้งคู่ได้พบลำพู เด็กสาวผู้มีน้ำใจงามตามแบบฉบับของคนไทยโบราณ ลำพูให้ที่พักอาศัยและช่วยเหลือพวกเขาทุกอย่าง ต่อมาพระมหานาคได้พาปวินท์เข้าเฝ้าสมเด็จพระศรีสุริโยทัย เขามีโอกาสกราบทูลเรื่องราวที่จะเกิดขึ้นในอนาคต หลักฐานเพียงชิ้นเดียวที่จะสามารถยืนยันได้ว่าเขามาจากต่างยุคก็คือ นาฬิกาข้อมือ พระสุริโยทัยทรงไว้วางใจจึงทรงฝากฝังให้ปวินท์และพัตราไปอาศัยอยู่ที่บ้านของพระมหามนตรี ขุนศึกหนุ่มผู้จงรักภักดี

พัตราได้พบรักกับพระมหามนตรี ทั้งคู่ได้แลกแหวนเพื่อเป็นสื่อรัก ไม่นานพระมหามนตรีได้พาพัตราเข้าเฝ้าพระสุริโยทัยในวังตามพระราชเสาวนีย์ พระองค์ตรัสว่าจะทรงเข้าร่วมรบในศึกหงสาวดีครั้งนี้แม้ว่าจะทรงทราบดีว่าผลของสงครามจะเป็นเช่นไรทำให้พัตราปลาบปลื้มในความกล้าหาญ เด็ดเดี่ยวของพระองค์
ครั้นพอถึงฤกษ์ดี อยุธยาก็จัดกองทัพโดยมีพระมหาธรรมราชาเป็นผู้นำทัพ พระศรีสุริโยทัย พระราชธิดาพระองค์เล็ก และพระมหามนตรีก็ออกศึกในครั้งนี้ด้วย ผลของสงครามก่อให้เกิดความสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ พระสุริโยทัยและพระราชธิดาพระองค์เล็กสิ้นพระชนม์ พระมหามนตรีก็สิ้นชีพเช่นกัน เมื่อพัตราทราบข่าวก็เสียใจเป็นอย่างมาก เธอร่ำไห้กับการจากไปอย่างไม่มีวันกลับของชายผู้เป็นที่รัก พัตราพบแหวนของเธอในห้องของขุนศึกหนุ่ม เธอจึงแลกแหวนของเธอกลับคืน

เมื่อหน้าประวัติศาสตร์เป็นไปตามที่บันทึกไว้และไม่มีผู้ใดสามารถเปลี่ยนแปลงได้จึงถึงเวลาที่ทั้งคู่จะต้องกลับสู่โลกปัจจุบัน พวกเขาไปพบพระมหานาคที่ท้ายวังและได้พบรถยนต์ที่ขับมาเมื่อหลายวันก่อน ลำพูมาส่งพวกเขาเพื่ออำลาเป็นครั้งสุดท้าย ภาพของอดีตได้หายไปสิ้น กลับกลายเป็นโลกปัจจุบันราวกับว่าไม่เคยมีอะไรเกิดขึ้นมาก่อนขณะทั้งคู่ขับรถออกมา เมื่อกลับมาถึงพัตราจำเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นไม่ได้ เธอคิดว่าแค่เพียงฝันไป เรื่องราวจบลงที่ทั้งคู่กลับมาไหว้พระบรมราชานุสาวรีย์พระศรีสุริโยทัยอีกครั้ง

เรื่องนี้มีการบรรยายฉากที่น่าสนใจคือ เปิดเรื่องและปิดเรื่องด้วยการไปไหว้พระบรมราชานุสาวรีย์พระศรีสุริโยทัย และการเข้าสู่เรื่องในแต่ละบทจะขึ้นต้นด้วยข้อความที่มีความหมายโดยนัยเพื่อให้เรื่องน่าสนใจ มีการบรรยายให้เห็นฉากบ้านเมืองในสมัยอยุธยาและความโอ่อ่าของพระบรมมหาราชวัง เราจะเห็นสภาพความเป็นอยู่และวิถีชีวิตของคนในสมัยก่อนได้อย่างชัดเจนราวกับว่าเราเดินทางไปพร้อมกับตัวละคร

ผู้แต่งได้เพิ่มตัวละครสมมติเข้าไปผสมกับเรื่องจริงเพื่อไม่ให้นวนิยายอิงประวัติศาสตร์เล่มนี้น่าเบื่อ และเข้าถึงผู้อ่านได้ในวงกว้างมากขึ้น จึงนับว่าเป็นเรื่องเหนือจริงที่สมจริงโดยใช้วรรณศิลป์ทางภาษาเรียงร้อยถ้อยคำอย่างสมบูรณ์แบบ ทำให้เกิดเป็นงานศิลปะที่ทรงคุณค่า

เหตุการณ์ในเรื่องทำให้เรารับรู้ได้ว่า ผู้เขียนเทิดทูนในความกล้าหาญ เด็ดเดี่ยวของวีรกษัตรีไทย โดยแสดงให้เห็นถึงความสามารถ ความโอบอ้อมอารี ความมีน้ำใจ และการเสียสละครั้งยิ่งใหญ่เพื่อให้ประเทศชาติอยู่รอดได้ ทำให้ไทยเป็นไทอยู่ได้จนทุกวันนี้ ผู้แต่งมีความรู้สึกสุขใจและภูมิใจที่สร้างสรรค์งานศิลปกรรมชิ้นนี้สำเร็จ ซึ่งจะทำให้ผู้อ่านมีความสุขและมีความภูมิใจในพระวีรกรรมซึ่งป็นประวัติศาสตร์ตอนสำคัญของชาติที่จะจารึกไว้ในจิตใจของคนไทยไปตราบนานเท่านาน

นวนิยายอิงประวัติศาสตร์เล่มนี้จึงเป็นดัง “สมบัติของแผ่นดิน” อันควรค่าแก่ความภูมิใจของคนไทยซึ่งผู้อ่านจะสัมผัสได้ถึงบรรยากาศของความสุข ความเศร้า และความสะเทือนใจสูงสุดตั้งแต่เริ่มแรกเรื่องจนถึงบทสุดท้าย จึงขอเชิญชวนให้ผู้อ่านทุกท่านย้อนอดีตไปสู่สมัยกรุงศรีอยุธยาพร้อมกับหนังสือ จินตนิยายอิงประวัติศาสตร์เล่มนี้ ‘บารมีพระแม่ป้อง ปกพื้นธรณิน’


วุฒิพงษ์

3 ความคิดเห็น:

ไม่ระบุชื่อ กล่าวว่า...

แนะนำเรื่องได้ดี ย่อหน้านี้รวบรัดไปนิด "ผู้แต่งได้เพิ่มตัวละครสมมติเข้าไป..." ย่อหน้าสรุปรีบไปหน่อย


8

ไม่ระบุชื่อ กล่าวว่า...

แต่เค้าไม่ได้แลกแหวนคืนนี่...เค้าแค่วางแหวนไว้คู่กัน

เอ็นเคอาร์พีพี กล่าวว่า...

แต่เค้าไม่ได้แลกแหวนคืนนี่...เค้าแค่วางแหวนไว้คู่กัน