ขอเพียงได้รัก

เรื่อง ขอเพียงได้รักผู้เขียน อิชิคาวะ ทาคุจิแปล สมเกียรติ เชวงกิจวณิช
ปีพิมพ์ 2/2549
จำนวนหน้า ปกอ่อน/ 172 หน้า
ราคาปกติ 155 บาทISBN 974-9966-60-0


"มาโคโตะ" หนุ่มมาดขรึม รูปร่างสูง ผอมบาง ความลับของเขาคือเป็นโรคเกี่ยวกับผิวหนัง มักจะคันตลอดเวลา เขาจึงต้องทายาจากอิสราเอลที่มีกลิ่นฉุน คล้ายยีสต์ผสมกับเครื่องสำอางค์ ด้วยความกลัวเพื่อนรังเกียจ เขาจึงหลีกเลี่ยงการใกล้ชิดกับผู้อื่น โดยเต็มใจจะเป็นผู้ที่ยืนใต้ลม และเขาตั้งปณิธานว่าจะไม่ใช้มือถือตลอดชีวิตอีกด้วย มาโคโตะรักการถ่ายภาพ เขามีความใฝ่ฝันว่าอยากจะทำงานในสำนักพิมพ์แห่งหนึ่ง เขียนเรื่องท่องเที่ยว รวมทั้งถ่ายภาพประกอบ เหนือสิ่งอื่นใด มาโคโตะไม่เคยรู้จักคำว่า “รัก” มาก่อน จนมาพบกับมิยูกิและชิสึรุ เมื่อเขาเข้าเรียนในระดับมหาวิทยาลัย

"มิยูกิ" สาวสวยที่อาจเรียกได้ว่าเป็นดาวคณะ เธอเป็นคนอ่อนหวานและจิตใจงดงาม เป็นที่รักของเพื่อนๆ เรียกว่าคุณสมบัติเธอเพียบพร้อมไปเสียทุกอย่าง แต่เธอกลับตกหลุมรักมาโคโตะ หนุ่มทึ่ม และสุดแสนจะซื่อบื้อในหมู่เพื่อนๆ

"ชิสึรุ" เด็กสาววัยรุ่นที่ดูไม่เหมือนวัยรุ่น เนื่องจาก ฟันน้ำนมยังหักไม่หมด และหน้าอกกเธอยังไม่ขึ้น เธอมักชอบสวมเสื้อสม็อกสีเทาๆ นี่เป็นอีกสาเหตุที่ทำให้เธอยังดูเด็กอยู่เสมอ ร่างกายของเธอไม่เติบโตเท่าเพื่อนสาววัยเดียวกัน เพราะไม่ชอบกินอะไรนอกจากโดนัทบิสกิตเท่านั้น เธอไม่ชอบใช้มือถือเหมือนมาโคโตะ เธอไม่ค่อยมีเพื่อน แต่อย่างน้อยก็มีสาวหน้ากว้าง สาวร่างโย่ง และมาโคโตะเพียงสามคนเท่านั้น ที่สำคัญเธอยังชอบโกหก เพราะว่าเธอมีความลับบางอย่างที่บอกใครในโลกนี้ก็คงไม่เข้าใจ คงเป็นเพราะแม่และน้องชายของเธอต้องเสียชีวิตด้วยโรคประหลาด และมันจะเกิดขึ้นหลังจากที่พวกเขารู้จักคำว่า "รัก"

ความรักวุ่นๆของคนสามคนเกิดขึ้น เพราะมาโคโตะตกหลุมรักมิยูกิ โดยไม่รู้ว่ามิยูกิก็แอบชอบมาโคโตะอยู่เช่นกัน ในขณะที่ชิสึรุก็รักมาโคโตะ และในขณะเดียวกันชิสึรุไม่อยากทำร้ายความรัก(ข้างเดียว)ของมาโคโตะที่มีต่อมิยูกิ เธอจึงให้ความช่วยเหลือมาโคโตะในทุกๆเรื่องที่เธอสามารถทำได้ แม้จะช่วยทั้งน้ำตาแต่ก็เต็มใจที่จะทำ เรื่องราวผ่านไปหลายปีจนพวกเขาเรียนจบ ต่างแยกย้ายกันไปทำงานของตัวเอง เวลาทำให้ทุกคนรู้ใจตัวเอง เวลาก็ไม่เคยนั่งคอยใคร เวลาเดินไปเรื่อยๆ และความสูญเสีย ทำให้พวกเขารู้ค่าของคำว่า “เวลา” แต่ความรักและความผูกพันธ์ยังคงประทับอยู่ในหัวใจของพวกเขาตลอดไป....

ขอเพียงได้รัก เป็นวรรณกรรมแปลจากประเทศญี่ปุ่น ผู้เขียนคืออิชิคาวะ ทาคุจิ ผลงานการเขียนของเขา เคยสร้างความประทับใจมาแล้วใน แล้วฉันจะกลับมา Be with You (Ima, ai ni yukimasu) ถูกนำไปสร้างเป็นภาพยนตร์และละครโทรทัศน์ สามารถสร้างความเศร้าสะเทือนใจเกี่ยวกับความรักของวัยรุ่น เรียกน้ำตามาแล้วทั้งในและนอกประเทศญี่ปุ่น ผู้แปลคืออาจารย์มสมเกียรติ เชวงกิจวณิช อาจารย์คณะศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ประจำสาขาวิชาญี่ปุ่นศึกษา

หน้าปก ขอเพียงได้รัก ชายหญิงคู่หนึ่งกำลังยืนอยู่ในฉากหลังสีเขียวสด รูปๆนี้เป็นฉากหนึ่งในเนื้อเรื่อง สาเหตุที่ใช้รูปนี้เพราะว่าเป็นเหตุการณ์ที่น่าจดจำของมาโคโตะและชิสึรุ เป็นจุดเริ่มต้นของเขา และเป็นบทสรุปของเธอ

เนื้อเรื่องดำเนินไปไม่สลับซับซ้อน เดินเรื่องตามลำดับเวลา เกี่ยวกับความรักของชายหนุ่มคนหนึ่งและหญิงสาวสองคนที่แอบรักเพื่อน ทั้งที่บางคนไม่รู้ตัว แล้วเพิ่งมารู้ใจตัวเองภายหลังและบางคนที่รู้อยู่เต็มอก แต่ไม่ใส่ใจ การผูกเรื่องเป็นไปอย่างน่าสนใจ โดยให้ตัวละครมีบุคลิกและลักษณะที่แปลก อย่างเช่นชิสึรุ มีความลึกลับ น่าค้นหา ว่าตัวเธอนั้นมีสิ่งใดซ่อนไว้ เธอชอบโกหกเพราะอะไร สาเหตุที่แม่และน้องชายเสียชีวิตเชื่อมโยงกับเธออย่างไร นอกจากนี้ฉากและบรรยากาศของเรื่องจะเป็นฉากในมหาวิทยาลัย ซึ่งเป็นภาพของมิตรภาพ และความสดใส ความผูกพันธ์ระหว่างเพื่อนๆ ทำให้ไม่น่าเบื่อ ภาษาที่ใช้เป็นระดับภาษาสนทนาและระดับกันเอง

คุณค่าของคำว่า “เวลา” เป็นข้อคิดที่ได้จากวรรณกรรมเรื่อง ขอเพียงได้รัก การทำอะไรเพื่อคนที่เรารัก ควรรีบทำก่อนที่จะสายเกินไป ความเสียสละเป็นอีกข้อคิดหนึ่งที่น่าประทับใจ ความรักที่บริสุทธิ์ ไม่หวังผลประโยชน์ใดเคลือบแคลงของชิสึรุ เป็นสิ่งที่น่ายกย่อง นอกจากนี้ยังเห็นถึงความผูกพันธ์ของกลุ่มเพื่อนที่แม้จะแยกย้ายกันเดินไปตามทางของตัวเอง แต่ยังติดต่อหากัน ถามไถ่กันเสมอ อาจกล่าวได้ว่า ขอเพียงได้รัก คือเรื่องราวของความรักที่บริสุทธ์อย่างแท้จริง

ขอเพียงได้รัก เป็นวรรณกรรมแปลเล่มหนึ่งที่น่าสนใจ ด้วยเนื้อหาที่เข้าใจง่าย ตัวละครน่าติดตาม และข้อคิดที่ดี ที่ทำให้ผู้อ่านซาบซึ้งใจไปกับความผูกพันธ์และและความรักอันบริสุทธิ์ของพวกเขา แล้วคุณจะรู้ว่า ขอเพียงได้รัก ก็เพียงพอแล้ว

สริญลา