ซอยเดียวกัน

รวมเรื่องสั้น ซอยเดียวกัน
ผู้เขียน วาณิช จรุงกิจอนันต์
ปีที่พิมพ์ ๒๕๔๓
สำนักพิมพ์ บูรพาสาส์น จำกัด

รวมเรื่องสั้น “ ซอยเดียวกัน ” เป็นผลงานของ วาณิช จรุงกิจอนันต์ ก่อนได้รับรางวัลวรรณกรรมสร้างสรรค์ยอดเยี่ยมแห่งอาเซียน (ซีไรต์) ของประเทศไทยประจำปี พ.ศ. ๒๕๒๗ นั้น เรื่องสั้นที่รวบรวมอยู่ในหนังสือเล่มนี้ล้วนแล้วแต่ถูกตีพิมพ์ในว่ารสารต่างๆ เช่น นิตยสารสตรีสาร นิตยสารผู้หญิง นิตยสารลลนา นิตยสารชาวกรุง นิตยสารเอ็กซ์คลูซิฟ เป็นต้น

ในด้านรูปแบบคำประพันธ์นั้นมีถึง ๒ แบบด้วยกัน คือเป็นเรื่องสั้น ๑๕ เรื่อง และบทกวีนิพนธ์ ๑ ชุด มีจำนวน ๕ เรื่องย่อย ส่วนในด้านเนื้อหานั้นก็มีมากมายหลายรูปแบบ เรียกได้ว่า หนังสือเพียงเล่มเดียว แต่ทำให้ผู้อ่านรู้สึกได้เลยว่า “ครบรส” อีกทั้งราคาก็สบายๆกระเป๋า เพียง ๘๐ บาท แต่คุณค่าภายในเล่มนั้นคุ้มเสียยิ่งกว่าคุ้ม

เรื่องราวที่ผู้เขียนได้ถ่ายทอดลงในหนังสือเล่มนี้นั้น มีหลากหลายแนวดังที่ได้กล่าวมาข้างต้น ไม่ว่าจะเป็นแนวการเขียนที่แสดงให้เห็นถึงความคิดเห็นทางการเมืองที่นักเขียนมีจุดยืนของตนเองอย่างมั่นคง ซึ่งเห็นได้ชัดในเรื่องโนรี เรื่องซ้ายล่าสุด และ เรื่อง ๑๒๕ ผีและมวลชนผู้ทุกข์ยาก รวมถึงบทกวีนิพนธ์ ชุด คืนรัง แนวการเขียนที่แสดงให้เห็นถึงสภาพสังคมเมือง รวมถึงผู้คนที่อาศัยอยู่ในเมืองซึ่งถูกสังคมบริโภคนิยมครอบงำ เช่น เรื่องเมืองหลวง เรื่องเวลานัด เรื่องมิชิแกนเทสต์ และ เรื่องบ้านเราอยู่ในนี้....ซอยเดียวกัน แนวการเขียนที่แสดงให้เห็นถึงการดิ้นรนต่อสู้ของคนชนชั้นล่างของสังคมที่ถุกเอารัดเอาเปรียบจากชนชั้นนายทุน เช่น เรื่องสี่สิบห้าบาท เรื่องครกกับสาก แนวการเขียนที่แสดงให้เห็นถึงวัฒนธรรมดั้งเดิม ความลี้ลับ รวมไปถึงเรื่องของ บาป บุญ คุณ โทษ ดังที่เห็นใน เรื่องกา เรื่องเพลงใบไม้ เรื่องผาติกรรม เรื่องภาพเขียนที่หายไป และแนวการเขียนเกี่ยวกับการวิจารณ์การศึกษารวมถึงบุคลากรทางการศึกษาที่ไม่มีคุณภาพ ซึ่งจะเห็นได้ในเรื่อง ที่นี่...มหาวิทยาลัย

จะเห็นได้ว่า วาณิช จรุงกิจอนันต์ นั้น เป็นนักเขียนที่มีความสามารถมากจนหาตัวจับได้ยากเลยทีเดียว เนื่องจากเขาสามารถถ่ายทอดเรื่องราวรอบๆตัวออกมาเป็นงานขียน เช่น ในเรื่องเวลานัด ที่ผู้เขียนสามารถที่จะเก็บเอาเรื่องราวบนรถโดยสารประจำทางที่เกิดขึ้นจริงมาเล่าผ่านตัวหนังสือ จนทำให้ผู้อ่านรู้สึกประหนึ่งว่าตนร่วมอยู่ในรถคันเดียวกับเขาด้วย อีกทั้งจะเห็นว่าผู้เขียนนั้นมีความคิดทั้งด้านอนุรักษ์นิยม ความเชื่อดั้งเดิม และด้านความคิดสมัยใหม่รวมอยู่ในคนๆเดียว จะเห็นได้จากเรื่อง กา ที่เล่าถึงเรื่องของบาปกรรม ซึ่งมีความแตกต่างกันอย่างมากกับเรื่องโนรี ซึ่งเป็นแนวความคิดทางการเมืองสมัยใหม่ของยุคนั้น

ในด้านของการใช้ภาษานั้น วาณิช จรุงกิจอนันต์ นั้นสามารถถ่ายทอดออกมาได้ดีในด้านของการบรรยายให้เห็นภาพตาม เสมือนว่าเราอยู่ในเรื่องด้วย ไม่ว่าจะเป็นการบรรยายฉากของชนบท ในเรื่อง เพลงใบไม้ หรือ ฉากในตัวเมือง ซึ่งเกิดในเรื่องเมืองหลวง หรือการใช้คำเปรียบแบบบุคลาธิษฐาน แบบอุปมาอุปมัย ซึ่งจะเห็นได้ชัดในเรื่องบ้านเราอยู่ที่นี่...ซอยเดียวกัน

ไม่น่าเชื่อเลยว่าหนังสือเล็กๆที่มีความหนาเพียง ๑ เซนติเมตรเล่มนี้ จะอัดแน่นไปด้วยคุณภาพจนคับเล่ม เหมาะสำหรับทุกท่านที่ต้องการความบันเทิงแต่ไม่ไร้สาระ หากใครได้ลองอ่านหนังสือเล่มนี้เพียงแค่ ๔- ๕ หน้า รับรองว่าท่านจะวาง “ รวมเรื่องสั้น...ซอยเดียวกัน” ไม่ลงเลยทีเดียว หรืออาจจะติดอกติดใจจนกลายเป็นหนังสือข้างหมอนไปได้ในที่สุด

ศศิกานต์