คู่แท้ ปาฏิหาริย์

นางสาวพรรณรอง รัตนไชย

รหัส 05490254

เป็นเรื่องเกี่ยวกับความรักของหญิงชายคู่หนึ่งที่ ฝ่ายชายแอบรักฝ่ายหญิงตั้งแต่ยังเด็ก และในตอนเด็กผู้ชายมีรูปร่างอ้วน จึงชื่อหมูตอน เขาได้ให้นกหวีดไว้กับหล่อน เมื่อเป่าแล้วเขาจะปรากฏตัว และเขามีความฝันว่าโตขึ้น เขาจะปกป้องผู้หญิงคนที่เขารัก และเขาจะต้องเป็นผู้ชายที่สมบรูณ์แบบ แต่ในความเป็นจริง ความพยายามที่เขาจะลดความอ้วน ทำให้เขาต้องป่วย ไม่สามารถดูแลตัวเองได้ ต้องนอนแต่บนเตียง ทำให้ไม่สามารถทำตามความฝันที่จะดูแลผู้หญิงที่เขารักได้ แต่ด้วยความหวังและความศรัทธา อย่างแรงกล้าของเขาเอง ทำให้เขาสร้างมโนภาพของตนที่เป็นคนสมบรูณ์แบบ และใช้ร่างมโนภาพนั้นดูแลหล่อน ซึ่งเขาก็รู้ว่าวันหนึ่งร่างนั้นก็ต้องหายไป และหล่อนก็ต้องใช้ชีวิตอยู่คนเดียว ด้วยตัวเอง แต่ท้ายที่สุดแล้ว ทุกคนก็ต้องอยู่ด้วยความหวังและความศรัทธา เพราะคนเรายังเชื่อว่า “ปาฏิหาริย์” มีอยู่จริง

เมื่อดูภาพยนตร์เรื่องนี้จบ ความรู้สึกแรกที่ปรากฏในใจคือ รู้สึกผิดหวัง และรู้สึกเหนื่อยๆ อาจเพราะว่าข้าพเจ้า
ตั้งความหวังมากเกินไป โดยลืมคิดไปว่าหนังเรื่องนี้สร้างมานานแล้ว เพราะในอดีตข้าพเจ้าได้ยินคนพูดถึงหนังเรื่องนี้ว่าดีมาก
เนื้อหาซึ้งกินใจ ถึงกับต้องร้องไห้ โดยที่ข้าพเจ้ามิได้นึกถึงปัจจัยแวดล้อมอื่นๆ เพราะข้าพเจ้าคิดว่าถ้าหนังดี ดูเวลาไหน เมื่อไหร่ก็ต้องตรึงใจ โดยไม่มีเงื่อนไขของเวลา มันต้องมีความเป็นอมตะ

แต่กับเรื่องนี้มันไม่ใช่ สาเหตุเนื่องจาก ตัวบทที่ไม่มีที่มาที่ไป ไม่มีเหตุผล เหมือนกับทุกวันนางเอกต้องมีปัญหาและพระเอกมาช่วยเสมอ แต่ถ้าหากดูให้ลึก มิใช่แค่ผิวเผิน ความคิดของพระเอกที่ปรากฏเด่นชัด และเป็นสิ่งที่ข้าพเจ้าชอบคือ ความหวังและความศรัทธาในตัวเองของพระเอก ความหวังและความศรัทธาดังกล่าวมีมากจนทำให้ จิตใจของเขาได้สร้างตัวตนในอุดมคติของตนเองขึ้นมา ซึ่งเป็นสิ่งที่ทำให้ข้าพเจ้าต้องหยุดคิดและหันมามองดูตัวเองว่า ความหวังและความศรัทธาของข้าพเจ้ายังคงหลงเหลืออยู่หรือไม่ หรือข้าพเจ้าปล่อยตัวเองไปกับสังคมอันวุ่นวายจนหันหลังให้กับโลกของความคิด ความฝัน และจินตนาการ แต่หันไปยึดติดกับความคิดแบบวิทยาศาสตร์ โดยทุกอย่างที่เกิดขึ้นนั้นต้องพิสูจน์ได้แล้วหรือ?

โลกแห่งความฝันในเวลาปัจจุบันตอนนี้ มันเป็นแค่เรื่องเพ้อฝัน ที่ไม่สามารถเป็นจริงได้แล้วหรือ? กระแสสังคมในปัจจุบันทำให้ความคิดของคนเราเปลี่ยนไป หรือเพราะจิตใจของคนเราเปลี่ยนแปลงไปกันแน่? ถ้าหากกระแสสังคมทำให้ความคิดของเราเปลี่ยนไป แล้วทำไมเราถึงไม่เป็นผู้กำหนดกระแสสังคม ทำไมเราต้องปล่อยความคิดให้เป็นไปตามกระแส หรือเพราะเรามองสิ่งต่างๆที่ผ่านมาเข้ามาในชีวิตแค่ผิวเผิน ฉาบฉวย ไม่พยายามมองให้ถึงแก่น เพราะทุกอย่างที่ผ่านเข้ามามันมาเร็ว ไปเร็ว และมากมายเกินกว่าจะมีเวลาเปิดใจให้มัน เพราะหลังจากที่ข้าพเจ้า รู้สึกผิดหวัง ดังนั้นข้าพเจ้าจึงหยุดนิ่งและให้เวลากับ “คู่แท้ ปาฏิหาริย์” และใช้หัวใจในการดู ทำให้พบว่าความจริงแล้วมีสิ่งใดซ่อนอยู่

เรื่องฉากนั้น เป็นฉากในชีวิตจริง ที่ทุกคนสามารถพบเจอได้ในชีวิตประจำวัน ซึ่งอาจมีความหมายว่า เรื่องที่เกิดขึ้นสามารถเกิดได้กับคนทั่วๆไป เพราะ “ปาฏิหาริย์” อยู่รอบตัวเราทุกคน

ด้านตัวละครนั้น พระเอกให้ความรู้สึกเป็น “หมูตอน” ได้จริงๆ แต่นางเอกยังไม่สามารถทำให้ข้าพเจ้าเข้าถึงความคิด ความรู้สึกของ “ทานน้ำ” ได้
เรื่องอารมณ์ ความรู้สึก ที่ปรากฏในเรื่องนี้ ข้าพเจ้าคิดว่าเป็นใจความหลักของเรื่อง คือเรื่องเกี่ยวกับ ความหวัง ความศรัทธาในตัวเอง และความเชื่อในสิ่งที่วิทยาศาสตร์ไม่สามารถพิสูจน์ได้ แต่มีคุณค่าทางจิตใจอย่างสูงส่ง ซึ่งทุกคนต้องมีความหวัง ความศรัทธาเพื่อใช้ในการมีชีวิตไม่ใช่หรือ? ดังนั้นสิ่งที่พระเอกแสดงออกมา แสดงให้เห็นถึงความหวัง ความศรัทธา ที่มีต่อความรัก พลังของความรักที่มีอนุภาพมหาศาล สามารถสร้าง “ปาฏิหาริย์” ขึ้นมาได้ และสิ่งที่เขาทำแม้มันจะต้องสูญสลายไปไม่วันใดก็วันหนึ่ง และเขาเองก็รู้อยู่แก่ใจ แต่เขาก็ยังมีความฝันที่ต้องทำให้เป็นจริง และความฝันนั้นก็ถูกหล่อเลี้ยงด้วย ความหวัง และความศรัทธา จนสุดท้ายความฝันนั้นก็เป็นจริง

สุดท้ายนี้อยากให้ทุกคน ย้อนกลับมาถามตัวเองว่า “ ปาฏิหาริย์ละทิ้งเรา หรือ…เราได้ละทิ้ง ปาฏิหาริย์กันแน่ ”