วันจันทร์ที่ 22 กันยายน พ.ศ. 2551

กระต่ายกับเต่า ภาค 2 เราไม่วิ่งแข่งกันแล้ว


กระต่ายกับเต่า ภาค 2 เราไม่วิ่งแข่งกันแล้ว
ฮ.นิกฮูกี้
สำนักพิมพ์ดอกหญ้า
264 หน้า ภาพประกอบ
165 บาท


คงไม่มีใครปฏิเสธว่าไม่รู้จักนิทานอมตะอย่างเรื่องกระต่ายกับเต่าอย่างแน่นอน เพราะนิทานเรื่องนี้มักเป็นนิทานเรื่องแรกๆที่บรรดาผู้ปกครองเลือกหยิบมาเล่าให้เด็กๆฟัง พร้อมกับสอนไปด้วย ตอนจบของนิทานเรื่องนี้จบลงที่กระต่ายเสียหน้าที่ต้องเสียชัยชนะให้กับเต่า เพราะความประมาทของตัวเอง นิทานเรื่องกระต่ายกับเต่าถูกนำมาเขียนใหม่อีกครั้งโดยผู้เขียนที่มีนาปากกาว่า ฮ. นิกฮูกี้ อดีตนักธรรมเอกแห่งวัดเทพศิรินทราวาส แต่การเขียนครั้งนี้ไม่เหมือนกับของเดิมที่มีการตัดสินที่มีผู้แพ้ผู้ชนะ แล้วเรื่องราวจะดำเนินไปเป็นแบบใด

กระต่ายกับเต่าในภาคสองนี้ เริ่มต้นขึ้นเมื่อบึงน้ำที่ครอบครัวของเต่าอาศัยอยู่เริ่มแห้งขอด และกำลังจะแห้งจนหมด ครอบครัวเต่าจึงพากันออกเดินทางเพื่อไปหาบึงน้ำแห่งใหม่ที่ใหญ่กว่าเดิมและมีน้ำเต็มตลอดทั้งปี เป็นระยะทางไกลประมาณสิบกิโลเมตร ระหว่างการเดินทางพวกเขาได้พบกับกระต่ายที่ตั้งใจมาท้าครอบครัวเต่าให้วิ่งแข่งกัน เพื่อต้องการล้างแค้นแทนบรรพบุรุษกระต่ายของเขา แต่พวกเต่าไม่ตกลงแข่งขันด้วย เพราะพ่อเต่าไม่เห็นประโยชน์อันใดที่ได้จากการแข่งขันครั้งนี้ นอกเสียจากความโง่ที่ยอมให้ความโกรธหรือการถือแพ้ชนะมาทำลายจิตใจของพวกเขา ไม่ว่าจะปฏิเสธสักเท่าไรกระต่ายก็ยังไม่เลิกล้มความตั้งใจ เขาพยายามทำทุกวิถีทางเพื่อ กลั่นแกล้งครอบครัวเต่า ไม่ว่าจะเป็นการพูดจาดูถูกพวกเต่าต่างๆนานา หาว่าขี้ขลาดบ้าง ขี้แพ้บ้าง ทั้งหลบอยู่ข้างทางเพื่อที่จะแกล้งให้พวกเต่าตกใจ หรือที่ร้ายแรงกว่านั้นก็คือ ไปบอกหมาป่าให้มาดักกินครอบครัวเต่า แต่ไม่มีแม้สักครั้งที่กระต่ายทำสำเร็จเลย กลับส่งผลร้ายแก่ตนเองเสียอีก ฝ่ายของพวกเต่าต่างหากที่เป็นฝ่ายช่วยเหลือกระต่ายแทน ในท้ายที่สุดครอบครัวของเต่าก็ไปถึงบึงน้ำแห่งใหม่ได้โดยสวัสดิภาพ

หนังสือเรื่องนี้ใช้ภาษาที่อ่านง่ายและอุดมไปด้วยธรมะทางพระพุทธศาสนา ซึ่งเรื่องของธรรมะนี้ ผู้เขียนได้แทรกข้อคิดคติธรรมลงไปในเนื้อเรื่องด้วยกลวิธีที่อ่านง่าย เข้าใจชัดเจน ดังที่ปรากฏในตอนที่ลูกเต่าถามพ่อเต่าถึงเหตุใดจึงต้องช่วยกระต่ายทุกครั้ง ทั้งๆที่กระต่ายหวังร้ายต่อครอบครัวของเขามาโดยตลอด และไม่เคยสำนึกผิดเลยสักครั้ง พ่อเต่าได้ตอบลูกชายของเขาไปว่า “ เขาทำไม่ดีก็เรื่องของเขา แต่เราอย่าทำไม่ดีเหมือนเขาก็แล้วกัน จำไว้ให้ดีนะลูก ถ้าเห็นใครกำลังเดือดร้อน แล้วเราสามารถช่วยเหลือเขาได้ เราต้องช่วยเหลือเขา” เมื่ออ่านตอนนี้จบแล้ว ทำให้ฉันได้แง่คิดว่า แม้ในบางครั้งมีคนมาทำให้เรารู้สึกไม่ดี ก็อย่าไปถือโทษโกรธเขา และไม่ต้องทำสิ่งไม่ดีแก้แค้นเขาตอบ ซึ่งตรงกับแนวคิดทางพระพุทธศาสนาของเราที่ว่า “ เวรย่อมระงับด้วยการไม่จองเวร”

แนวคิดทางธรรมอีกข้อหนึ่งที่เห็นอย่างเด่นชัดจากเรื่องนี้ก็คือ “ ให้ทุกข์แก่ท่าน ทุกข์นั้นถึงตัว” แนวคิดนี้ปรากฏอย่างชัดเจนที่ลักษณะนิสัยกระต่าย ดังเช่น ในตอนที่กระต่ายตั้งใจไปหลบอยู่ข้างทาง เมือครอบครัวของเต่าผ่านมาจะกระโดส่งเสียงร้องให้ตกใจ แต่ตัวเองกลับถูกกับดักของนายพรานเสียเอง ที่สุดแล้วก็ต้องเรียกให้พวกเต่าช่วย หรือตอนที่กระต่ายไปบอกให้ หมาป่ามาดักกินครอบครัวเต่า ซึ่งสุดท้ายตัวกระต่ายเองกลับเป็นฝ่ายที่ถูกหมาป่าต้อนเข้าไปในพุ่มไม้ เพื่อหวังจะกิน แล้วก็เป็นครอบครัวเต่าอีกที่ช่วยพูดไม่ให้หมาป่ากินกระต่าย

นอกจากนี้หนังสือเล่มนี้ยังเต็มไปด้วยคำสอนมากมาย ไม่ว่าจะเป็นเรื่องความเมตตากรุณาต่อเพื่อนร่วมโลก ความกตัญญู การรู้จักให้อภัย การวางอุเบกขา การใช้ปัญญา มีสติในการแก้ไขปัญหา การรู้จักสำนึกผิด ฯลฯ ซึ่งธรรมะในทุกบททุกตอนที่แทรกอยู่ในเรื่องนี้สามารถใช้ได้จริงในชีวิตประจำวันของเรา และเป็นสิ่งที่เราจำเป็นต้องใช้ปฏิบัติจริงด้วย เพื่อการดำรงชีวิตอย่าง เป็นสุข และสามารถรักษาชีวิตของตนให้อยู่รอดปลอดภัยได้

เมื่อกระต่ายกับเต่าไม่ต้องวิ่งแข่งกัน ก็จะไม่มีผู้แพ้ ผู้ชนะ มีแต่คำว่าเสมอกัน และทั้งสองฝ่ายจะไม่มีเรื่องให้ต้องจองเวรกันอีก หนังสือเล่มนี้ไม่ได้เป็นเพียงแค่หนังสือนิทานสำหรับเด็กเท่านั้น แต่ยังเป็นหนังสือธรรมะที่อ่านง่ายเหมือนกับการอ่านนิทาน เพราะผู้เขียนสามารถผูกเรื่องได้อย่างสนุกสนาน ชวนติดตาม สะท้อนนิสัยของมนุษย์ในสังคมที่ถ่ายทอดออกมาเป็นตัวละครต่างๆในเรื่องได้เป็นอย่างดี อีกทั้งในเล่มยังมีรูปภาพประกอบที่น่ารักและสื่อถึงเรื่องราวในเรื่อง ได้ดี

หากคนในสังคมใช้หลักธรรมในการใช้ชีวิตเหมือนดังครอบครัวเต่า ที่สามารถเดินทางไกลได้โดยปลอดภัย ที่เป็นอย่างนี้ได้เป็นเพราะพวกเขารู้จักนำธรรมะมาใช้ในชีวิตประจำวันนั่นเอง ธรรมะช่วยให้พวกเขามาถึงบึงน้ำ เปรียบได้กับความสำเร็จและความสุข สมดั่งที่ใจต้องการ ไม่ว่าจะเป็นกระต่าย หมาป่า หรือเป็นคน ถ้าเรารู้จักนำหลักธรรมมาใช้ในชีวิต เราย่อมอยู่อย่างเป็นสุขได้อย่างแน่นอน ส่วนบทสรุปของกระต่ายกับเต่าจะเป็นเช่นไร ติดตามอ่านได้ในหนังสือเล่มนี้

เฟื่องฟ้า

ไม่มีความคิดเห็น: