เพื่อน...กูรักมึงว่ะ

สุกานดา นาคเล็ก
05490415

“เรื่องราวความรักของชายหนุ่มสองคนที่รักกัน แต่ไม่มีวันสมหวัง
ในความรัก นี่คือเรื่องราวของความรัก ที่แม้ไม่สมควรเกิด
แต่เมื่อมันพร้อมก็ไม่มีสิ่งใดมาขวางกั้นได้”

เพื่อน...กูรักมึงว่ะ เป็นภาพยนตร์ไทยที่ออกฉายในเดือนกันยายน พ.ศ. 2550 ภาพยนตร์แนวโรแมนติก-ดราม่า ผลงานการกำกับของผู้กำกับ พจน์ อานนท์ เป็นภาพยนตร์ที่ได้รับเลือกให้เป็นหนังเปิดเทศกาลภาพยนตร์ “ Hong Kong Lesbian & Gay Film Festival ” ที่เกาะฮ่องกง เมื่อเดือนธันวาคม 2550 อีกทั้งยังได้รับคัดเลือกให้ไปฉายในเทศกาลภาพยนตร์ผู้สร้างอิสระ บรัสเซลส์ ประเทศเบลเยียม ครั้งที่ 34 และได้รับรางวัลสูงสุด ( The Grand Award in all Categories )

เรื่องราวชีวิตและความรักระหว่างชายหนุ่มสองคนที่ชีวิตของทั้งคู่เป็นเหมือนเส้นขนานที่ไม่อาจวนมาบรรจบกันได้ แต่โชคชะตาก็ทำให้คนทั้งคู่โคจรมาพบกัน

เมฆ ชายหนุ่มผู้เคร่งขรึม พูดน้อย เขาไม่เคยรักใครและไม่คิดจะรักใคร นอกจากแม่และหมอกน้องชายคนเดียวของเขา เมฆไม่มีที่อยู่เป็นหลักแหล่ง เขาอาศัยอยู่คนเดียวด้วยเหตุผลของเรื่องงาน งานที่ไม่มีความแน่นอน ทุกวินาทีของชีวิตเหมือนแขวนอยู่บนเส้นด้าย อาชีพของเขาไม่สมควรมีความรัก เมฆเป็นมือปืนรับจ้าง

วันหนึ่งเมฆได้รับคำสั่งภารกิจฆ่าชิ้นใหม่ เป้าหมายของเขาคือ อิฐ ชายหนุ่มหน้าตาดี มีฐานะ ว่าที่เจ้าบ่าวที่กำลังจะเข้าพิธีแต่งงานกับ ทราย แต่อิฐยังรู้สึกว่าชีวิตเหมือนยังขาดอะไรบางอย่างไป

เมฆเฝ้าติดตามอิฐทุกฝีก้าวเพื่อทำงานชิ้นนี้ให้สำเร็จ และด้วยเหตุนี้เองที่ทำให้เมฆและอิฐได้มาพบกัน แต่การพบกันของทั้งสองไม่ใช่ภาพที่น่าประทับใจ เพราะเมฆได้รับบาดเจ็บจากการฝ่าฝืนคำสั่งหัวหน้าที่ไม่ยอมฆ่าอิฐ แต่กลับช่วยเหลือเมื่อรู้ว่าอิฐเป็นคนดี จึงทำให้เมฆและอิฐถูกหัวหน้าของอิฐตามล่า ต้องหนีหัวซุกหัวซุนไปหลบซ่อนยังที่พักของเมฆ ที่นี่เองที่ความรู้สึกดีๆของทั้งคู่ค่อยๆก่อตัวขึ้น อิฐคอยดูแลรักษาเมฆที่บาดเจ็บจนอาการดีขึ้น

จากความใกล้ชิดที่มีต่อกันก่อให้เกิดความรู้สึกบางอย่างลึกๆในใจของคนทั้งคู่ และภายหลังก็แปร เปลี่ยนมาเป็นความโหยหา แต่เมฆไม่อาจทำใจยอมรับความสัมพันธ์ที่อาจจะกลายเป็นสิ่งลึกซึ้งได้ และด้วยความสับสนในใจของตนเอง ทำให้เมฆพยายามหนีและหลบหน้าอิฐ ส่วนอิฐเองก็ออกตามหาเมฆอย่างไม่ละความพยายาม

ขณะนั้นเมฆก็ตัดสินใจที่จะกลับมาสะสางงานชิ้นสุดท้ายให้เสร็จ เพื่อที่จะพาแม่กับน้องที่ติดเอดส์จากพ่อเลี้ยงไปรักษาตัวและอยู่ด้วยกันเป็นครอบครัวอีกครั้ง แต่ทุกอย่างก็ไม่เป็นไปตามที่เมฆคาดหวังไว้ ภารกิจสุดท้าย ฆ่าหัวหน้าใหญ่และผู้ว่าจ้างได้สำเร็จ แต่เขาต้องสูญเสียแม่และน้องไป ส่วนตัวเองก็ถูกจับกุม

ทางด้านอิฐก็ได้แต่เฝ้ารอ รอวันที่จะได้พบกับเมฆอีกครั้ง และบอกความในใจให้เขารู้ก่อนที่จะสายเกินไป และแล้ววันที่ทั้งคู่ได้พบกันและน่าจะได้อยู่ด้วยกันอย่างมีความสุข ก็มาถึง เมฆได้รับอิสรภาพในปี 2575 โดยมีอิฐมารอรับที่หน้าเรือนจำ

เรื่องน่าจะจบลงอย่างมีความสุข แต่ทว่า โชคชะตาก็ย้อนกลับมาเล่นตลกกับความรักของคนทั้งคู่อีกครั้ง เสียงปืนดังขึ้นหนึ่งนัดพร้อมๆกับร่างของเมฆก็ค่อยๆทรุดลงท่ามกลางสายฝนโปรยปรายและเสียงร้องเรียกของอิฐ

ประเด็นสำคัญของเรื่องคือ การถ่ายทอดเรื่องราวความรักระหว่างชายหนุ่มสองคนที่ไม่มีกฎเกณฑ์มาคั่นกลาง จบลงด้วยโศกนาฏกรรม

เริ่มเรื่องด้วยตัวละครเอกคือ เมฆ ถ่ายทอดชีวิตที่เร่งรีบและอาชีพในด้านมืดของเขาซึ่งก็คือมือปืนรับจ้าง
สะท้อนผ่านฉากและบรรยากาศที่ใช้โทนสีดำเป็นหลัก ภาพส่วนใหญ่ที่ถ่ายออกมาจะเป็นฉากตอนกลางคืน และแม้จะเป็นกลางวันก็ยังใช้ภาพโทนสีดำ ซึ่งบ่งบอกได้ถึงอารมณ์ ความรู้สึกของตัวละคร

ความขัดแย้งที่เกิดขึ้นมี 2 ประเภท คือ
1. ความขัดแย้งระหว่างมนุษย์กับมนุษย์ คือ เมฆ กับ หัวหน้า จากเหตุการณ์ที่เมฆไม่ยอมฆ่าอิฐ จึงทำให้ทั้งสองถูกหัวหน้าตามล่า
2. ความขัดแย้งภายในจิตใจของตัวละคร คือ เมฆ เกิดความสับสนไม่อาจทำใจยอมรับความสัมพันธ์ที่เกิดขึ้นระหว่างเขากับอิฐได้ จึงพยายามหนีและหลบหน้าอิฐ

เพื่อน...กูรักมึงว่ะ เป็นหนังที่มีทั้งจุดเด่นและจุดด้อย จุดเด่นก็คือ การกำกับศิลป์ที่ใช้แสงสี และมุมกล้องได้สวยงาม ตัวอย่าง


ภาษาที่ใช้นั้นก็มีความไพเราะ เช่น ถ้าความรักทำให้คนหายเหงา ทำไมบางคนจึงปฏิเสธที่จะรัก หรือ เป็นเพราะผมรักคุณมากเกินไป ผมถึงได้เกลียดตัวเองนัก เป็นต้น การดำเนินเรื่องเป็นไปเรื่อยๆและมีดนตรีประกอบ ทำให้ผู้ชมดื่มด่ำและไม่รู้สึกเบื่อ จุดด้อยคือการยัดเยียดความโชคร้ายให้กับตัวละคร เช่น ตัวละคร หมอก เป็นโรคเอดส์ แม่ก็เป็น ทุกครั้งที่ออกจากบ้านหมอกก็ถูกวัยรุ่นแถวบ้านรุมซ้อม ต้องไปขายตัวเพื่อหาเงินมาซื้อข้าว มันเป็นชีวิตที่รันทดเกินไป เหมือนผู้สร้างพยายามสร้างให้ตัวละครทั้งสองนี้น่าสงสาร จนบางครั้งก็ทำให้ความสำคัญของตัวเอกลดลง

นอกจากนี้หนังยังสร้างคำถามให้กับผู้ชมอยู่ตลอด อย่างเมื่อเริ่มต้นเรื่อง ทำไมเมฆต้องฆ่าอิฐๆไปรู้ความลับอะไรมา แล้วอิฐเป็นตำรวจไหม? ตัวละครตัวนี้ไม่มีความชัดเจน อีกทั้งหนังเรื่องนี้ยังให้ความสำคัญและรายละเอียดของเรือนร่างผู้ชายมากเกินไป เกือบทุกฉากที่อิฐและเมฆอยู่ด้วยกัน ตัวละครทั้งสองมักจะใส่แค่กางเกงเพียงตัวเดียว ซึ่งอวดร่างกายท่อนบน มันก็ดี แต่มันมากเกิน

การแสดงความรักของเมฆและอิฐใช้สัญลักษณ์เป็นเหตุการณ์ฝนตก ฟ้าร้อง ที่แสดงถึงความปรารถนา ความโหยหาต่อกันอย่างมาก และสัญลักษณ์อีกอย่างหนึ่งก็คือ ขวดปลา ซึ่งเป็นของหมอกๆทำขวดแตกและนั่งมองปลาโชคร้ายตัวนั้น ซึ่งเหมือนกับชีวิตของตัวเองที่ต้องนั่งรอวันตาย

โดยภาพรวมแล้ว หนังเรื่องนี้ถือว่าเป็นหนังที่ดี ให้แง่คิดมุมมองการมองโลกโดยผ่านตัวละคร เป็นหนังที่ถ่ายทอดอารมณ์ความรักได้อย่างลึกซึ้งและกินใจ การรอคอยคนที่รักคือจุดหมายสูงสุดที่ต้องการ และความรักก็ทำให้คนเราอ่อนโยนได้

ดูหนังเรื่องนี้แล้ว ก็อย่าลืมดูแลคนที่คุณรักให้ดีๆ